Maikling Kwento By Manny Ison Batch 1986

Mag-aalas diyes na ng gabi, marahang ipinarada ni Charo ang kaniyang saksakyan sa harap ng kanilang bahay.
Nag overtime siya sa kaniyang trabaho kung kaya’t dis-oras na ng gabi siya nakauwi. May kung anong naramdaman
siya sa kaniyang sarili. Panandalian siyang nagmasid sa kaniyang bakuran. Di pangkaraniwan ang mga oras na iyon.
Kinabahan siya ng kaunti. madilim ang kabahayan. Tila walang tao sa loob na dati rati’y sinasalubong siya ng kaniyang
asawang si Rolly. Luminga siya sa kanilang mga kapit-bahay ngunit maging ang mga ito ay wala na ring ilaw. Marahil
sila’y mga tulog na. May ilaw ang poste ng Meralco na nangangahulugan na may daloy ng kuryente ang mga kaba-
hayan. Walang nagbukas ng kanilang “gate” kung kaya’t pinatay niya ang makina ng kaniyang kotse at pumasok sa pinto.
Dahan-dahan niyang binuksan ang pinto
ng bahay. Bukas ito at di nakapinid. Kabado ang dibdib at ginalugad n ng kaniyang palad ang “switch” ng ilaw sa sala at ng ito’y magsindi ay bumungad sa kaniyang harapan ang:

‘MALIGAYANG KAARAWAN MOMMY!!!”

Ito ang “surprise greetings ng kaniyang mag-aama sampu ng kanilang kapit-bahay. Kaarawan pala ni Charo ng mga
oras na iyon. Nabigla siya at may luha sa kaniyang mga mata. Sinalubong siya ng kaniyang dalawang anak
at asawang si Rolly at hinalikan ng biglang:

KRIIIIIINGGGGG!!!!!!

Nagising si Charo sa kaniyang pagkakatulog. Isang panaginip lamang pala ang naganap, Tumingin siya sa kalendaryo.
Petsa Octubre 26 na at siya ay napabuntunghininga.

“grabe mag bi-birthday na pala ako sa a bente siyete e wala akong kamalay-malay, ang dami kasi ng trabaho, aral
asikaso ng mga bata atbp, di bale salamat sa aking panaginip at mapapaghandaan ko na ito” bulong ni Charo.