Maikling Kwento By Manny Ison Batch 1986
Martes, Enero 27, 2009
SI TATA ERNING
Laki sa hirap si Gusting. Pagkakarpintero lamang ang alam niyang trabaho. Ito rin ang trabaho ng kaniyang
namatay na ama sa isang gumuhong konstruksiyon kung saan nagtratrabaho ito. Namatay na rin ang kaniyang
ina noong siya’y ipinapanganak pa lamang. Wala siyang kapatid at ulilang lubos na siya ngayon. Maswerte siya
at napangasawa niya si Melba na isang mananahi sa isang pabrika ng tela. Mapagmahal na asawa ito at biniyayaan
sila ng dalawang anak na lalaki.
‘Melba, lumalaki na ang mga anak natin, kulang na kulang ang kinikita ko sa pagkakarpintero kaya kailangang
magbakasakali ako sa abroad”
“wag na Gusting kung gusto mo magtrabaho na lang ulit ako para makatulong”
“yan ang di pwede kailangang matutukon mo ang mga anak natin gabayan mo sila”
“e ano ang gagawin mo?”
“me pinakokontrata sa akin sa kabilang barrio, gigibain ang bahay na luma kasi nabili na ng isang intsik”
“saan iyon kina Tata Erning, sa may malapit sa poso”
“oo bakit alam mo?”
“ay naku Gusting, isang magaling na sastre iyang si Tata Erning, yumaman iyan sa pananahi at napag-aral ang mga
anak sa kolehiyo”
“e bakit binenta nasan na sila ngayon?”
“ang balita ko e, nasa abroad na lahat ng anak iyong panganay na si Tessa at Lucy sa tate na nakatira”
“e si Mang Erning nasaan na kasama ba nila?”
“iyon ang masama, ayaw sumama sa mga anak naiwan sa bahay hanggang magretiro sa pananahi, balita ko
sumama ang loob kasi sa lima niyang anak e nangarap iyon na may magpatuloy ng kaniyang propesyon”
“e ano na ba ang mga anak niya ngayon?”
“may doktor, nurse, inhinyero at seaman”
“ e dapat matuwa siya magaganda ang propesyon ng kaniyang mga anak”
“di nga e, gusto niya mapagpatuloy ang shop niya kasi 1918 pa iyon, sa mga ninuno pa niya iyon”
“tsk tsk sayang ano, mayaman pero namatay sa sama ng loob”
“atake sa puso ang ikinamatay, katandaan na rin mga 80 na kasi si si Tata Erning, binigyan nga niya ng puhunan
ang katulong niya sa bahay bago siya mamatay”
Dumating ang araw ng trabaho. Nakontrata ni Gusting ang paggiba ng bahay. Nakita niya ang isang boteng babasagin
na may magandang korte. Iniuwi niya ito sa kanila.
“ano yang dala mo Gusting?”
“nakuha ko sa bahay ni Tata Erning, maganda ang bote parang lumang panahon, gagawin kong display dito sa bahay”
“tingnan nga”(sinilip ang loob ng pulang bote)
“aba! Gusting may lamang papel sa loob”
“kunin mo ano ba yan”
Kinuha ang papel na may sulat at binasa. Ito ang nakasaad sa papel:
“sa sinumang makakakuha ng boteng ito at makabasa ng aking sulat. Nais kong maging isang sastre ang makapulot
nito. Ipagpatuloy ang aking sinimulan. Lagi akong gagabay sa negosyong ito at maaaring gamitin ang pangalang
Erning’s Tailoring (since 1918).
‘maganda ang kaniyang hangarin ,tamang tama at isa kang sastre Melba kaso saan tayo kukuha ngmalaking halaga para
sa puhunan”
“teka Gusting may nakasulat pa sa likod nitong papel”
Muli itong binasa ito ni Melba:
“Sa ilalim ng punong mangga malapit sa bahay na ito ay maghukay kayo ng apat na piye ang lalim, makikita rito
ang ibinaon kong gintong aking iningatan. Ibenta niyo ito at gawing puhunan sa negosyo”
Pinauwi ni Gusting ang kaniyang bantay sa bahay na giniba. Hatinggabi ay hinukay nila ito ni Melba. Tumambad
sa kanila ang maraming ginto na sana’y sa mga anak ni Tata Erning napunta, ngunit minarapat na lang na ibigay sa iba.
Ginamit ng mag-asawa ang pinagbilhan ng ginto at may tatlong sangay na sa buong kalakhang lugar nila ang Erning’s Tailoring.
namatay na ama sa isang gumuhong konstruksiyon kung saan nagtratrabaho ito. Namatay na rin ang kaniyang
ina noong siya’y ipinapanganak pa lamang. Wala siyang kapatid at ulilang lubos na siya ngayon. Maswerte siya
at napangasawa niya si Melba na isang mananahi sa isang pabrika ng tela. Mapagmahal na asawa ito at biniyayaan
sila ng dalawang anak na lalaki.
‘Melba, lumalaki na ang mga anak natin, kulang na kulang ang kinikita ko sa pagkakarpintero kaya kailangang
magbakasakali ako sa abroad”
“wag na Gusting kung gusto mo magtrabaho na lang ulit ako para makatulong”
“yan ang di pwede kailangang matutukon mo ang mga anak natin gabayan mo sila”
“e ano ang gagawin mo?”
“me pinakokontrata sa akin sa kabilang barrio, gigibain ang bahay na luma kasi nabili na ng isang intsik”
“saan iyon kina Tata Erning, sa may malapit sa poso”
“oo bakit alam mo?”
“ay naku Gusting, isang magaling na sastre iyang si Tata Erning, yumaman iyan sa pananahi at napag-aral ang mga
anak sa kolehiyo”
“e bakit binenta nasan na sila ngayon?”
“ang balita ko e, nasa abroad na lahat ng anak iyong panganay na si Tessa at Lucy sa tate na nakatira”
“e si Mang Erning nasaan na kasama ba nila?”
“iyon ang masama, ayaw sumama sa mga anak naiwan sa bahay hanggang magretiro sa pananahi, balita ko
sumama ang loob kasi sa lima niyang anak e nangarap iyon na may magpatuloy ng kaniyang propesyon”
“e ano na ba ang mga anak niya ngayon?”
“may doktor, nurse, inhinyero at seaman”
“ e dapat matuwa siya magaganda ang propesyon ng kaniyang mga anak”
“di nga e, gusto niya mapagpatuloy ang shop niya kasi 1918 pa iyon, sa mga ninuno pa niya iyon”
“tsk tsk sayang ano, mayaman pero namatay sa sama ng loob”
“atake sa puso ang ikinamatay, katandaan na rin mga 80 na kasi si si Tata Erning, binigyan nga niya ng puhunan
ang katulong niya sa bahay bago siya mamatay”
Dumating ang araw ng trabaho. Nakontrata ni Gusting ang paggiba ng bahay. Nakita niya ang isang boteng babasagin
na may magandang korte. Iniuwi niya ito sa kanila.
“ano yang dala mo Gusting?”
“nakuha ko sa bahay ni Tata Erning, maganda ang bote parang lumang panahon, gagawin kong display dito sa bahay”
“tingnan nga”(sinilip ang loob ng pulang bote)
“aba! Gusting may lamang papel sa loob”
“kunin mo ano ba yan”
Kinuha ang papel na may sulat at binasa. Ito ang nakasaad sa papel:
“sa sinumang makakakuha ng boteng ito at makabasa ng aking sulat. Nais kong maging isang sastre ang makapulot
nito. Ipagpatuloy ang aking sinimulan. Lagi akong gagabay sa negosyong ito at maaaring gamitin ang pangalang
Erning’s Tailoring (since 1918).
‘maganda ang kaniyang hangarin ,tamang tama at isa kang sastre Melba kaso saan tayo kukuha ngmalaking halaga para
sa puhunan”
“teka Gusting may nakasulat pa sa likod nitong papel”
Muli itong binasa ito ni Melba:
“Sa ilalim ng punong mangga malapit sa bahay na ito ay maghukay kayo ng apat na piye ang lalim, makikita rito
ang ibinaon kong gintong aking iningatan. Ibenta niyo ito at gawing puhunan sa negosyo”
Pinauwi ni Gusting ang kaniyang bantay sa bahay na giniba. Hatinggabi ay hinukay nila ito ni Melba. Tumambad
sa kanila ang maraming ginto na sana’y sa mga anak ni Tata Erning napunta, ngunit minarapat na lang na ibigay sa iba.
Ginamit ng mag-asawa ang pinagbilhan ng ginto at may tatlong sangay na sa buong kalakhang lugar nila ang Erning’s Tailoring.
posted by RCGoCreations at 10:27 AM
0 Comments:
Mag-post ng isang Komento
<< Home