Maikling Kwento By Manny Ison Batch 1986

Matagal nang magkakaibigan sina Willie, Lito at Ernie. Sapul pa ng pagkabata'y magkakabarkada na ang tatlo. Kabilang sila sa pamilya ng mga mahirap kung kaya't high graduate lang si Willie samantalang grade 4 lang ang natapos ni Lito at Ernie. Dumanas sila ng mga hirap sa buhay ngunit sa kabila nito ay nakapag-asawa rin ang tatlo at nagkaroon ng kani-kanilang pamilya. Muli silang nagkasama-sama sa trabahong kanilang nakasanayan ang pagiging "construction worker" bilang mga mason. Isang araw at naatasan silang mag palatada sa isang mataas na gusali. Nakabitin sila sa isang ginawang gondola na bakal mula sa 35 limang palapag na iyon. Gumamit sila ng "safety belt" sa kanilang paggawa sa nasabing gusali. Kung tumunog na ang batingaw bilang hudyat ng alas dose upang kumain, ay di na sila bumababa mula sa gondola. Baon na nila ang kanilang pagkain mula sa kanilang dalang mga bag at sa gondola na rin sila namamahinga pagkatapos kumain. Unang binuksan ni Willie ang kaniyang baon at ng makitang tuyo ang ulam ay nasabi nitong:

"tuyo na naman! kapag bukas tuyo ang ulam ko ulit tatalon ako sa gusaling ito!" himutok ni Willie

Sumunod namang napanganga si Lito ng makitang tinapa ang kaniyang baon at nasabing:

"tinapa, lagi na lang tinapa, nangangaliskis na ako sa tinapa! bukas kapag tinapa ang baon ko ay lulundag ako dito sa gusaling ito!"

Huling binuksan ni Ernie ang kaniyang baon at bumulaga sa kaniya ang daing na ulam nito at nasabing:

"sus maryosep! daing na naman bukas kapag daing ulit ito magpapatiwakal ako sa taas ng gusaling ito!"

Nang sumunod na araw habang nagtratrabaho ang tatlo ay tumunog na ang batingaw na hudyat ng alas dose. Nang makita ni Willie na tuyo ang kaniyang baon ay dali-daling tumalon ito at kaagad na namatay pagbagsak. Sumunod si Lito na lumundag nang makitang tinapa ang kaniyang dalang ulam, patay rin na bumagsak ito. Huling binuksan ni Ernie ang kaniyang baon at ng makita niyang daing ito ay tinabig ang kaniyang bag sabay alis ng safety belt na katulad din ng ginawa ng dalawa at tumalon at patay na rin na lumagapak sa sementong ibaba.

Sa burol nang tatlo ay makikitang di tumigil ang pag-iyak ng kanilang mga asawa. Nabalitaan rin nila mula sa mga nakarinig na kasamahan sa "construction" ang dahilan ng kanilang pagpapatiwakal.Nasabi nila sa isa't-isa na:

"hu hu kung alam ko lang na ayaw niya ng tuyo ay di ko siya pinabaunan nito hu hu hu"

"ako naman di ko alam na sawa na siya sa tinapa, sana pinalitan ko ang baon niya hu hu hu"

Napansin nilang tahimik lang ang isang babae sa tabi ng ataul ni Ernie, nilapitan nila ito.

"Mrs, kayo bakit di ba kayo nagsisisi sa pinabaon niyong daing sa asawa niyo?"tanong ng dalawa sa babae.

"di niya ho ako Mrs., kapatid ako niya ako, hiwalay na siya sa asawa matagal na mga tatlong taon na , ako ay nagtataka kung bakit naging ganoon e siya lagi ang naghahanda ng kaniyang baon" wika ng babae.

Nagkatinginan ang dalawa sa narinig.